" ختم " به معناى مهر نهادن بر دل ها و گوش هاست. واژه " ختم " و " یختم " چهاربار در قرآن به همین معنا به کار رفته است. و یک بار هم به صیغه " نختم " به معناى ختم و مهر نهادن بر دهان در آخرت آمده است.
در آیات فوق، براى سلب حس تشخیص و درک واقعی از افراد، تعبیر به " ختم " شده است.
و در برخى از آیات به " طبع " و " رَین " تعبیر شده است مانند: " کلا بل ران على قلوبهم ".
در میان مردمرسم بر این بود که هر گاه مى خواستند چیزى را براى کسى بفرستند، آن را در کیسه، یا ظرف هاى مخصوص قرار مى دادند و یا نامه‌های مهم را در پاکت مى گذاردند، و براى آن که کسى آن را نگشاید و به آن دست پیدا نکند، روى آن را پس از بسته بندى مهر مى زدند. امروزه نیز به همین روش عمل مى شود. این معنا نیز از همین شیوه گرفته شده است.
این تعبیر درباره افراد بی ایمان و لجوجی است که بر اثر گناهان بسیار، در برابر عوامل هدایت نفوذ ناپذیر شده اند و درست همانند همان کیسه و بسته مهر زده اى هستند که دیگر هیچ گونه تصرفی در آن نمى توان کرد. و به اصطلاح قلب آن ها لاک و مهر شده است.
