گروهى از ظاهر گرایان از جمله : " کرامیه، مجسمهوحنابله " عرشوکرسی را جسمانی مى شمارند و بر این عقیده اند که خداوند مستقر بر عرشو مماس با آن ها است و گاهى خداوند از عرش بر آسمان فرود مى آید.
شیعهومعتزله بر این عقیده اند که "عرش" و "کرسی" داراى معنای مجازیو کنایى اند.
و در آیاتى که عرشوکرسى به خدا نسبت داده شده به معناى "علموعظمتواحاطهقدرت خداوند، وسلطهوسلطنت خداوند سبحان" است؛ زیرا با توجه به آیات محکم همچون "لا تدرکه الأبصار" و "لیس کمثله شى ء " و مانند آن، این آیات به هیچ وجه دلالت بر جسمانى بودن خداوند سبحان ندارد.
معرفت، محمد هادی، التمهید فى علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۱-۱۲۵.
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۳، ص۱۴-۱۷.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فى غریب القرآن، ص۴۴۵.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فى غریب القرآن، ص۳۴۱.
مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن , روش تازه اى درتفسیر موضوعى قرآن، ج۲، ص۲۷۶-۲۷۹.
مصطفوی، حسن، التحقیق فى کلمات القرآن، ج۸، ص۸۴-۹۰.