آیه بعث•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه بعث، آیه ۱۱۵
سوره مؤمنون ، در باره هدفدار بودن
خلقت انسان را می‌گویند.
آیه ۱۱۵
سوره مؤمنون را آیه "
عبث " و نیز آیه "بعث" می‌گویند.
وجه نامگذاری آن، به کار رفتن کلمه "عبث" و دلالت این آیه بر بعث و
قیامت است: (افحسبتم انما خلقناکم عبثا وانکم الینا لا ترجعون)؛ "آیا پنداشتید که شما را بیهوده آفریده‌ایم و اینکه شما به سوی ما بازگردانیده نمی‌شوید ".
آیه شریفه براین دلالت دارد که
افعال الهی معلل به غرض است؛ یعنی افعال الهی از روی
حکمت و مصلحتی صورت می‌گیرد که به بندگان بازمی گردد؛ زیرا
خداوند سبحان غنی بالذات است؛ به این ترتیب که یکی از افعال الهی، خلقت این
عالم است، و اگر بدون
غرض بود، عبث و لغو پیش می‌آمد؛ و صدور
قبیح از
حق تعالی
محال است.
آیه شریفه بر
قیامت و
معاد نیز دلالت دارد؛ زیرا اگر معاد و بعثی در کار نباشد، زندگی
دنیا عبث و بیهوده خواهد بود؛ چون زندگی این
جهان با تمام مشکلاتش و با این همه تشکیلات و مقدماتی که خدا برای آن چیده است، اگر صرفا برای همین چند روز باشد، پوچ و بی معنا خواهد بود.
این آیه شریفه همچنین بر
عدل الهی و تنزیه خداوند از فعل قبیح دلالت دارد.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«آیه بعث».
