آیه بودن باد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
باد، هوای متحرک و هوایی که به جهت معینی تغییر
مکان میدهد. بادهای باران آور، بادهای باردارکننده ابرها، بادهای به حرکت درآورنده کشتیها در
دریا، همه از آیههای
خدا در روی
زمین هستند.
بادهای باران آور، از نشانههای
خدا هستند:
وهو الذی یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته حتی اذا اقلت سحابا ثقالا سقنـه لبلد میت فانزلنا به المآء... • ... کذلک نصرف الایـت لقوم یشکرون. «او کسی است که بادها را بشارت دهنده در پیشاپیش (
باران) رحمتش می فرستد تا ابرهای سنگین بار را (بر دوش) کشند (سپس) ما آنها را به سوی زمینهای مرده می فرستیم و به وسیله آنها،
آب (حیاتبخش) را نازل می کنیم و با آن، از هر گونه میوهای (از
خاک تیره) بیرون میآوریم این گونه (که زمینهای مرده را زنده کردیم،) مردگان را (نیز در
قیامت) زنده میکنیم، شاید (با توجه به این مثال) متذکر شوید! سرزمین پاکیزه و شیرین)، گیاهش به فرمان
پروردگار میروید اما سرزمینهای بد طینت (و شوره زار)، جز گیاه ناچیز و بی ارزش، از آن نمیروید............ این گونه
آیات (خود) را برای آنها که شکرگزارند، بیان می کنیم!»
وهو الذی ارسل الریـح بشرا بین یدی رحمته وانزلنا من السماء ماء طهورا. «او کسی است که بادها را بشارتگرانی پیش از رحمتش فرستاد، و از آسمان آبی پاک کننده نازل کردیم.».
. ومن یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته اءلـه مع الله... «یا کسی که شما را در تاریکیهای صحرا و دریا
هدایت می کند، و کسی که بادها را بعنوان بشارت پیش از نزول رحمتش می فرستد آیا معبودی با خداست؟!
خداوند برتر است از آنچه برای او
شریک قرار می دهند»
ومن ءایـته ان یرسل الریاح مبشرت ولیذیقکم من رحمته... «و از آیات (عظمت) خدا این است که بادها را بعنوان بشارتگرانی می فرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سیراب کند) و کشتیها بفرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید شاید شکرگزاری کنید.»
الله الذی یرسل الریـح فتثیر سحابا فیبسطه فی السماء کیف یشاء ویجعله کسفا فتری الودق یخرج من خلــله... «خداوند همان کسی است که بادها را می فرستد تا ابرهایی را به حرکت در آورند، سپس آنها را در پهنه
آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند و متراکم می سازد در این هنگام دانه های باران را می بینی که از لا به لای آن خارج می شود، هنگامی که این (باران حیاتبخش) را به هر کس از
بندگانش که بخواهد می رساند، ناگهان خوشحال می شوند.»
و الله الذی ارسل الریـح فتثیر سحابا فسقنـه الی بلد میت... «خداوند کسی است که بادها را فرستاد تا ابرهایی را به حرکت درآورند سپس ما این ابرها را به سوی
زمین مردهای راندیم و به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده می کنیم
رستاخیز نیز همین گونه است»
بادهای به حرکت درآورنده کشتیها در دریا، از آیههای خدا هستند:
هو الذی یسیرکم فی البر والبحر حتی اذا کنتم فی الفلک وجرین بهم بریح طیبة وفرحوا بها جآءتها ریح عاصف وجآءهم الموج من کل مکان... «او کسی است که شما را در خشکی و دریا سیر می دهد زمانی که در کشتی قرار می گیرید، و بادهای موافق آنان را (بسوی مقصد) حرکت میدهد و خوشحال می شوند، ناگهان
طوفان شدیدی می وزد و امواج از هر سو به سراغ آنها می آید و گمان میکنند هلاک خواهند شد در آن هنگام، خدا را از روی
اخلاص می خوانند که: «اگر ما را از این گرفتاری نجات دهی، حتما از سپاسگزاران خواهیم بود!»
ومن ءایـته ان یرسل الریاح مبشرت ولیذیقکم من رحمته ولتجری الفلک بامره... «و از
آیات (عظمت) خدا این است که بادها را بعنوان بشارتگرانی می فرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سیراب کند) و کشتیها بفرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید شاید شکرگزاری کنید.»
ومن ءایـته الجوار فی البحر کالاعلـم• ان یشا یسکن الریح فیظـللن رواکد علی ظهره ان فی ذلک لایـت لکل صبار شکور. «از نشانه های او کشتیهایی است که در دریا همچون
کوهها به نظر می رسند! اگر او
اراده کند، باد را ساکن می سازد تا آنها بر پشت دریا بی حرکت بمانند در این نشانه هایی است برای هر صبرکننده شکرگزار»
بادهای باردارکننده ابرها، از آیات خداوند هستند:
وارسلنا الریـح لوقح فانزلنا من السمآء مآء فاسقینـکموه... «ما بادها را برای بارور ساختن (ابرها و گیاهان) فرستادیم و از آسمان آبی نازل کردیم، و شما را با آن سیراب ساختیم در حالی که شما توانایی حفظ و نگهداری آن را نداشتید»
هلاکت
قوم عاد با بادهای سخت و توفانی و باقی نماندن اثری از آنان، از آیات خدا هستند:
کذبت ثمود وعاد بالقارعة «قوم «ثمود» و «عاد»
عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)!»
واما عاد فاهلکوا بریح صرصر عاتیة• سخرها علیهم سبع لیال وثمـنیة ایام حسوما فتری القوم فیها صرعی کانهم اعجاز نخل خاویة• فهل تری لهم من باقیة «و اما قوم «عاد» با تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به
هلاکت رسیدند، (خداوند) این تندباد بنیان کن را هفت
شب و هشت
روز پی در پی بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودی) می دیدی که آن
قوم همچون تنه های پوسیده و تو خالی درختان
نخل در میان این تند باد روی زمین افتاده و هلاک شده اند! آیا کسی از آنها را باقی می بینی؟»
لنجعلها لکم تذکرة وتعیها اذن وعیة. «تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد.»
جریان بادها، از نشانههای
ربوبیت خداوند است:
الم تر الی ربک کیف مد الظـل... «آیا ندیدی چگونه پروردگارت سایه را گسترده ساخت؟» وهو الذی ارسل الریـح بشرا بین یدی رحمته... «او کسی است که بادها را بشارتگرانی پیش از رحمتش فرستاد، و از آسمان آبی پاک کننده نازل کردیم»
وزش بادها و چرخش آنها از سویی به سوی دیگر، از نشانههای
توحید است:
ان فی خلق السمـوت والارض... وتصریف الریـح والسحاب المسخر بین السماء والارض لایـت لقوم یعقلون. «در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتیهایی که در دریا به سود مردم در حرکتند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده، و با آن، زمین را پس از
مرگ، زنده نموده، و انواع جنبندگان را در آن گسترده، و (همچنین) در تغییر مسیر بادها و ابرهایی که میان زمین و آسمان مسخرند، نشانه هایی است (از ذات پاک خدا و یگانگی او) برای مردمی که
عقل دارند و می اندیشند».
. وتصریف الریـح ءایـت لقوم یعقلون. «و نیز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و بارانی) که خداوند از آسمان نازل کرده و بوسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها، نشانه های روشنی است برای گروهی که اهل تفکرند»
پراکنده شدن اشیا با وزش بادها، پرتوی از قدرت خداوند است:
... کمآء انزلنـه من السمآء فاختلط به نبات الارض فاصبح هشیما تذروه الریـح وکان الله علی کل شیء مقتدرا. « (ای
پیامبر!) زندگی
دنیا را برای آنان به آبی تشبیه کن که از آسمان فرو می فرستیم و بوسیله آن، گیاهان زمین (سرسبز می شود و) در هم فرومیرود. اما بعد از مدتی می خشکد و بادها آن را به هر سو پراکنده می کند و خداوند بر همه چیز تواناست!»
توجه به
قدرت فرستنده بادهای بشارت دهنده
رحمت: باران، زمینه دوری از
شرک و گرایش به خدای یگانه است:
... ومن یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته اءلـه مع الله تعــلی الله عما یشرکون. «یا کسی که شما را در تاریکیهای صحرا و دریا هدایت می کند، و کسی که بادها را بعنوان بشارت پیش از نزول رحمتش می فرستد آیا معبودی با خداست؟! خداوند برتر است از آنچه برای او
شریک قرار می دهند»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «آیه بودن باد».