• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیه روح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیه پیرامون حقیقت روح را آیه روح گویند.




به آیه ۸۵ سوره اسراء "آیه روح" مى گویند: "ویسئلونک عن الروح قل الروح من امر ربى و ما اوتیتم من العلم الا قلیلاً؛ و از تو درباره روح مى پرسند؛ بگو: روح از ( عالم ) امر پروردگار است، و شما را از علم جز اندکى نداده اند."



درباره شأن نزول این آیه در تفسیر "ابوالفتوح رازی" آمده است: "عبدالله بن مسعود" گفت: با رسول (صلى الله علیه وآله) مى رفتیم، در مدینه، به جماعتى از جهودان بگذشتیم. بعضى گفتند: از روح بپرسى او را. بعضى گفتند: مپرسى او را. "عبدالله" گفت: من از پس او بودم، و وحی فرود آمد. روى به جهودان کرد و این آیت برایشان خواند.




۳.۱ - مدینه


"علامه طباطبایی" مى گوید: از "عبدالله بن مسعود" و "عبدالرحمن بن عبدالله بن ام مکتوم" روایت شده است که درباره این آیه از سوى یهودیان مدینه سوأل مطرح شد و آیه مذکور نیز در مدینه نازل گشته است.

۳.۲ - مکه


اما مکی بودن سوره و اتحاد سیاق آیات پس از آیه یاد شده، با این نظریه سازگار نیست و باید طبق روایت "الدرالمنثور" بپذیریم که سؤال از سوى مشرکان با راه نمایى یهودیان - در مکه مطرح شد، و این آیه مکى است.



روح در قرآن در معانى زیر به کار رفته است:
۱ - روح القدس.
۲ - نیروى معنوی الهى.
۳ - فرشته مخصوص وحی.
۴ - فرشته ای بزرگ.
۵ - قرآن.
۶ - روح انسانی.



منظور از روح، در این آیه روح انسانی است که انسان را از حیوانات جدا مى سازد و برترین مایه شرف انسانى است که تمام قدرت و فعالیت او از آن سرچشمه مى گیرد.



مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۱۲، ص۲۵۰.    
ابو الفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان وروح الجنان فى تفسیرالقرآن، ج۱۲، ص۶۳.
ابو الفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان وروح الجنان فى تفسیرالقرآن، ج۱۲، ص۳۶۴.
منصور، عبدالحمیدیوسف، نیل الخیرات فى القراءات العشرة، ج۱۳، ص۱۹۵-۲۰۰.
فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیرالکبیر، ج۲۱، ص۳۶-۵۲.


 
۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۸۵.    
۲. بقره/سوره۲،آیه۲۵۳.    
۳. مجادله/سوره۵۸،آیه۲۲.    
۴. شعراء/سوره۲۶،آیه۱۹۳.    
۵. قدر/سوره۹۷،آیه۴.    
۶. شوری/سوره۴۲،آیه۵۲.    
۷. سجده/سوره۳۲،آیه۹.    




مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.    



جعبه ابزار