آیه صبح•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آیه صبح به آیه ۱۸ تکویر، شامل سوگند خداوند به صبحگاه اطلاق می‌شود.

---

به آیه ۱۸ سوره تکویر «آیه صبح» می‌گویند: (و الصبح اذا تنفس)؛ «و قسم به صبح هنگامی که تنفس کند».

---

این آیه و آیات قبل و بعد از آن به بحث از حقانیت قرآن و صدق گفتار پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم می‌پردازد، و صبح را به موجود زنده‌ای تشبیه کرده که نخستین تنفسش با طلوع سپیده آغاز می‌شود، و روح حیات در همه موجودات می‌دمد، گویی در زیر دست و پای لشکر زنگی شب نفسش بریده بود، و با درخشیدن اولین شعاع نور از زیر چنگال او آزاد می‌شود و نفس تازه می‌کند!.
این تعبیر شبیه تعبیری است که در سوره مدثر بعد از سوگند به شب آمده است که می‌فرماید: (و الصبح اذا اسفر)؛ «سوگند به صبح هنگامی که نقاب از چهره بر گیرد»، گویی ظلمت شب همچون نقاب سیاهی بر صورت صبح افتاده، به هنگام سپیده دم نقاب را کنار می‌زند و چهره نورانی و پر فروغ خود را که نشانه زندگی و حیات است به جهانیان نشان دهد.

---