؛ و هر آینه نزدیک است آنان که کافر شدند چون قرآن را شنیدند - که مى خواندى - تو را با چشم هاى خود بلغزانند و بیفکنند، و مى گویند: همانا او دیوانه است... ."
۱ - بسیارى از مفسران گفته اند: منظور این است که دشمنان هنگامى که آیات با عظمت قرآن را از تو مى شنوند، به قدرى خشمگین و ناراحت مى شوند، و با عداوت به تو نگاه مى کنند که گویى مى خواهند تو را با چشم هاى خود بر زمین افکنند و نابود کنند!. یعنى مى خواهند از طریق چشم زدن که بسیارى از مردم به آن معتقدند و با یک نگاه مخصوص تو را بیمار و هلاک کنند.
۲ - بعضى دیگر گفته اند که: این جمله کنایه از نگاه هاى بسیار غضب آلود است؛ مثل این که مى گوییم آن چنان به من بد نگاه کرد که گویى مى خواست مرا با نگاهش بخورد، یا بکشد. در این تفسیر بحثى از چشم زدن نیست .
۳ - در این آیه قرآن مى خواهد تضاد عجیبى را که در میان گفته هاى دشمنان اسلام وجود داشت ظاهر سازد ؛ و آن این که: وقتى آن ها آیات قرآن را مى شنوند، آن قدر مجذوب شده و در برابر آن شگفت زده مى شوند که مى خواهند تو را با چشم بزنند ؛ زیرا چشم زدن معمولاً در برابر امورى است که بسیار اعجاب انگیز باشد.
آیا چشم زخم از نظر اسلامى و علوم روز واقعیت دارد؟
پاسخ این است که، این مسئله از نظر عقلى محال نیست، و در روایات اسلامى نیز تعبیرات مختلفى دیده مى شود که وجود چنین امرى را اجمالاً تأیید مى کند. لذا نه تنها نباید اصرارى در انکار این امور داشت، بلکه باید امکان وجود آن را از نظر عقل و علم پذیرفت .
