أَسْبَغ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَسْبَغ: (وَ اَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ)«اَسْبَغ» از مادّه
«سَبْغ» (بر وزن صبر) در اصل به معنای پیراهن، یا زره گشاد و وسیع و کامل است؛
سپس به
نعمت گسترده و فراوان نیز اطلاق شده است.
(أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِي) (آيا نديديد
خداوند آنچه را در آسمان‌ها و زمين است مسخّر شما كرده، و
نعمت‌های آشكار و پنهان خود را به طور فراوان بر شما ارزانى داشته است؟! ولى بعضى از مردم بدون هيچ
دانش و
هدایت و كتاب روشنگرى درباره خدا
مجادله مى‌كنند).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه اسباغ به معنای سنگ تمام گذاشتن، و نیز توسعه دادن است، و معنای جمله این است که: نعمت‌های ظاهری و باطنی را بر شما تمام کرد، و توسعه داد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَسْبَغ»، ص۴۱.
