أَلْفَیْنا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلْفَیْنا: (مآ اَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبآءَنآ) «اَلْفَیْنَا» از مادّه
«الفاء»، به معنای یافتیم و برخورد کردیم می‌باشد.
(وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَ لَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَ لاَ يَهْتَدُونَ) (و هنگامى كه به آنها گفته شود: «از آنچه
خدا نازل كرده است، پيروى كنيد.» مى‌گويند: «نه، ما از آنچه پدران خود را بر آن يافتيم، پيروى مى‌نماييم.» آيا اگر پدران آنها، چيزى نمى‌فهميدند و
هدايت نمى‌يافتند باز هم بايد از آنها پيروى كنند؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه (الفينا) از مصدر الفاء است، كه به معنى يافتن است يعنى ما پيروى نمى‌كنيم، مگر آنچه را كه پدران خود بر آن يافتيم، و اين
آيه به صحت آنچه كه ما از آيه سابق از معناى
خطوات شيطان استفاده كرديم،
شهادت ميدهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اَلْفَیْنَا»، ص۶۶.
