• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَمْلی (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: مرتبط


أَمْلی: (وَ أَمْلَى لَهُمْ)
أَمْلی: از مادّه «املاء» (املى، يملى، املاء) به معنى «ايجاد طول امل و آرزوهاى دور و دراز» است كه انسان را به خود مشغول و از حق بازمى‌دارد
(مدت طولانى از روزگار يا مهلت مديد /الاملاء... الامهال و التّأخير فى المدّة)
بنابراين، اين «املاء» با آن «املا» ئى كه مخفف «املال» مى‌باشد (تقرير كردن و ديكته كردن) و پيش از اين در ماده «م ل ل» از آن سخن گفتيم، از هر نظر متفاوت است.




به موردی از کاربرد أَمْلی در قرآن، اشاره می‌شود:


۱.۱ - أَمْلی (آیه ۲۵ سوره محمد)

(إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلَى لَهُمْ)
(به يقين كسانى كه بعد از روشن شدن راه هدایت براى آن‌ها، پشت به آن كردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زينت داده و آنان را با آرزوهاى طولانى فريفته است.)


۱.۲ - أَمْلی در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ارتداد على الادبار به معناى برگشتن به عقب بعد از رو آوردن است و اين‌ استعاره‌اى است كه منظور از آن ترک كردن بعد از گرفتن است. و كلمه تسويل كه مصدر سول است، به معناى جلوه دادن چيزى است كه نفس آدمى حريص بر آن است، به طورى كه زشتى‌هايش هم در نظر زيبا شود. و مراد از املاء امداد و يا طولانى كردن آرزو است.



۱. محمد/سوره۴۷، آیه۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۷۷۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۳۹۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۱، ص۴۷۲.    
۵. محمد/سوره۴۷، آیه۲۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۰۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۶۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۴۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۷۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵۸.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تابعین»، ج۴، ص۳۳۶.


رده‌های این صفحه : لغات سوره محمد | لغات قرآن




جعبه ابزار