أُحْشُرُوا (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُحْشُرُوا: (اُحْشُرُوا الَّذِیْنَ)«اُحْشُرُوا» از مادّه
«حشر» به گفته
«راغب» در «مفردات» به معنای خارج کردن گروهی از مقر خود، و گسیل داشتن آنها به میدان
جنگ و مانند آن است.
این واژه در بسیاری از موارد به معنای جمع کردن نیز آمده است.
(احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ) (در اين هنگام به
فرشتگان دستور داده مىشود:
ستمكاران و همرديفانشان و آنچه را مىپرستيدند، گرد آوريد).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: اين كلامى است از
خداى تعالى به
ملائكه، و معنايش اين است كه: ما به ملائكه گفتيم ايشان را محشور كنيد و بعضى از مفسرين گفتهاند: اين آيه كلامى است از ملائكه كه به يكديگر مىگويند.
كلمه
حشر -به طورى كه
راغب گفته- به معناى اين است كه جماعتى از مقرشان به زور اخراج شوند تا به سوى
جنگ و امثال آن روانه گردند.
و مراد از
(الَّذِينَ ظَلَمُوا) -به طورى كه آخر آيه هم آن را تاييد مىكند-
مشركين هستند، البته نه همه مشركين، بلكه آن مشركينى كه در برابر
حق عناد مىورزند، و سد راه پيشرفت آن هستند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أُحْشُرُوا»، ص۲۷.