إستماع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استماع: (اِنَّا مَعَکُمْ مُّسْتَمِعُونَ)«استماع» از مادّه
«سمع» به معنای گوش دادن توام با توجّه است.
(قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ) (فرمود: «چنين نيست،
[آنان كارى نمى‌توانند انجام دهند،
] شما هر دو با آيات ما براى هدايتشان برويد؛ ما با شما هستيم و سخنانتان را مى‌شنويم»).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه
استماع به معنای گوش دادن به کلام و گفتار است و این تعبیر
کنایه از این است که
خدای تعالی در گفتگوی آن دو با
قوم فرعون حاضر است و کمال عنایت را به آنچه میان آنان جریان می‌یابد دارد، هم چنان که در آیات این داستان در
سوره طه فرموده:
(لا تَخافا اِنَّنِی مَعَکُما اَسْمَعُ وَ اَری) و حاصل معنا این است که: نه، چنین نیست و نمی‌توانند تو را بکشند، پس بروید نزد آنان، و آیات ما را ببرید و نترسید، که ما نزد شما حاضریم و آنچه پیش می‌آید می‌بینیم و به آن کمال
عنایت را داریم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إستماع»، ص۴۳.
