• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِفْک (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: مرتبط

اِفْک: (وَ تَخْلُقُونَ اِفْکاً)
«اِفْک»، در اصل به معنای هر چیزی است که از صورت حقیقیش دگرگون شده است و لذا بادهای مخالف که از مسیر خود منحرف شده است، «مؤتفکه» نامیده می‌شود؛ سپس، به دروغ و تهمت و هر سخن خلافی‌ «افک» گفته شده است. ولی به گفته بعضی‌ «افک» به دروغ‌های بزرگ یا زشت‌ترین دروغ‌ها گفته می‌شود.
با این که تعبیر به‌ «افک» برای متهم ساختن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به دروغ کافی بود ولی آنها با کلمه‌ «مفتری» آن را تاکید می‌کردند؛ بی‌آن که هیچ دلیلی بر این ادعای خویش داشته باشند.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با إِفْک:

۱.۱ - آیه ۱۷ سوره عنکبوت

(إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ) (شماغیر از خدا فقط بتهایی از سنگ و چوب را می‌پرستید و دروغی به هم می‌بافید؛ آنهایی را که غیر از خدا پرستش می‌کنید، مالک هیچ گونه روزی برای شما نیستند؛ روزی را تنها نزد خدا بطلبید و او را پرستش کنید و شکر او را به جا آورید که به سوی او بازگردانده می‌شوید.).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۴۳ سوره سبأ

(وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ) (و هنگامی که آیات روشنگر ما برآنان خوانده می‌شود، می‌گویند: «او فقط مردی است که می‌خواهد شما رااز آنچه پدرانتان می‌پرستیدند باز دارد.» و می‌گویند: «این جز دروغ بزرگی که به خدا بسته شده چیز دیگری نیست.» و کافران درباره حق هنگامی که به سراغشان آمد گفتند: «این، جز افسونی آشکار نیست.» ).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۳ - آیه ۸۶ سوره صافات

(أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ) (آیا از روی دروغ به سراغ معبودانی غیر از خدا می‌روید؟! ).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۴ - آیه ۹ سوره ذاریات

(يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ) (تنها کسی از ایمان به آن منحرف می‌شود که از قبول حق سرباز زده است).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۵۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۴۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۱۴۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۱۰۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۳۲۵.    
۸. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۷۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۱۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۳۰.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۳۵.    
۱۴. سبا/سوره۳۴، آیه۴۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۳.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۸۴.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج،۱۶ ص۳۸۷.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۸۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۱۸.    
۲۰. صافات/سوره۳۷، آیه۸۶.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۹.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۲۳.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۴۸.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۲.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۰۱.    
۲۶. ذاریات/سوره۵۱، آیه۹.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۱.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۵۰.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۶۶.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۹۶.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إِفْک»، ص۵۸.    






جعبه ابزار