اببللابل0
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احکام مرتبط با «
تجزّی در اجتهاد » و «
مجتهد متجزّی » را
احکام تجزی گویند.
احکام تجزی، به سلسله احکام مربوط به «تجزی در اجتهاد» و «مجتهد متجزی»
اطلاق می‌شود، که عمده آن مربوط به
احکام تکلیفی و
وضعی است. برخی از این احکام عبارت است از:
۱. امکان تجزی: در امکان تجزی در
اجتهاد و یا عدم آن، اختلاف وجود دارد: عده‌ای مانند «غزالی» و «آمدی» تجزی در اجتهاد را
جایز و عده‌ای دیگر، مانند «
ابو حنیفه » آن را محال می‌دانند. مشهور اصولی‌های
شیعه، معتقد به
امکان تجزی در اجتهاد هستند.
۲.
احکام متجزی: با پذیرش امکان تجزی در اجتهاد، در مورد مجتهد متجزی، سه بحث مطرح می‌شود:
۱. جواز عمل مجتهد متجزی، به اجتهاد خویش؛ ب) جواز رجوع غیر به مجتهد متجزی، در مواردی که حکم را استنباط نموده است (جواز تقلید از او)؛
۲. نفوذ قضاوت‌ها و احکام او در دعاوی و مرافعات.
اجتهاد متجزی.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «احکام متجزی».
