• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابتدای کافی (علوم قرآنی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابتدای کافی، شروع قرائت از عبارت دارای معنای مستقل، با ارتباط لفظی یا معنوی با ماقبل را می‌گویند.



«ابتدای کافی» از گونه‌های ا بتدای جایز ، و عبارت است از ابتدا کردن به چیزی که با ماقبل خود فقط از جهت معنا ارتباط دارد.


مانند: (ختم الله علی قلوبهم وعلی سمعهم)؛ " خداوند بر دلهای آنان و بر شنوایی ایشان مهر نهاده". در اینجا ابتدای به «ختم» گرچه خوب است، ولی از نظر معنا با قبل از خود مرتبط است.
و مانند وقف بر «انی جاعل فی الارض خلیفة» و ابتدای به «قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها» در آیه: (واذ قال ربک للملائکة انی جاعل فی الارض خلیفة قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها ویسفک الدماء).
[۳] صندوق، اسامه نزیه، تلاوة القرآن-فضلهاواحکامها-، ص۱۴.
[۴] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۹.



۱. بقره/سوره۲، آیه۷.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۳۰.    
۳. صندوق، اسامه نزیه، تلاوة القرآن-فضلهاواحکامها-، ص۱۴.
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۹.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ابتدای کافی».    



جعبه ابزار