• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوبشر ابان بن محمد سندی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوبشر ابان بن محمد سندی بجلی بزاز بغدادی، اصحاب و یاران امام‌ هادی (علیه‌السّلام) و از روایان احادیث شیعه است.


ابوبشر ابان بن محمد سندی بجلی بزاز بغدادی،
[۱] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۱، ص۲۳۲.    
از قبیله جهینه یا بجیله و از عرب‌های اصیل بوده و انتساب او به اعراب از جهت ولاء و حلف نبوده است.
[۲] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۷.    
ابان پسر خواهر صفوان بن یحیی بود
[۳] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
و در شمار اصحاب و یاران امام‌ هادی (علیه‌السّلام) قرار داشت.
[۴] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۶.    

او را با اوصافی چون فقیه، عالم، اخباری،
[۵] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۲.    
مورد وثوق، سرشناس و معروف در بین شیعیان کوفه توصیف نموده‌اند.
[۶] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۴۲.    


روایتگرانی مانند محمد بن احمد قلانسی،
[۷] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
[۸] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۲۱.
احمد بن ابی‌عبدالله برقی،
[۹] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست (طوسی)، ص۱۴۲.
محمد بن احمد بن یحیی، علی بن حسن بن فضال و احمد بن علی بن نعمان از ابان بن محمد روایت کرده‌اند.
[۱۰] اردبیلی، محمد علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۸۹.    


کتاب اصل
[۱۱] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۳۵.    
و النوادر اثر ابان است که دومی را محمد بن علی بن محبوب از وی روایت کرده است.
[۱۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
[۱۳] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۵۵.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۴] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۴۶۹.    
[۱۵] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۸.    
[۱۶] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۲۵.    
[۱۷] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۶۵.    
[۱۸] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۴۸.    
[۱۹] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۰۳.    
[۲۰] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۲۸.
[۲۱] کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۷۷.    


۱. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۱، ص۲۳۲.    
۲. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۷.    
۳. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۶.    
۵. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۲.    
۶. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۴۲.    
۷. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
۸. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۲۱.
۹. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست (طوسی)، ص۱۴۲.
۱۰. ↑ اردبیلی، محمد علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۸۹.    
۱۱. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۳۵.    
۱۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
۱۳. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۵۵.    
۱۴. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۴۶۹.    
۱۵. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۸.    
۱۶. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۲۵.    
۱۷. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۶۵.    
۱۸. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۴۸.    
۱۹. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۰۳.    
۲۰. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۲۸.
۲۱. ↑ کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۷۷.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۱، برگرفته از مقاله «ابوبشر ابان بن محمد سندی».



جعبه ابزار