ابوبکر شعبة بن عیاش اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوبکر شعبة بن عیّاش اسدی ازدی حنّاط کوفی (۹۶-۱۹۳ هـ)، فردی خیّر، فاضل، عابد، قاری و
فقیه و از محدثان
اهل‌سنت در
قرن دوم هجری قمری بود.
ابوبکر شعبة بن عیّاش بن سالم اسدی ازدی حنّاط کوفی، اهل
کوفه و از بردگان
واصل بن حیان احدب یا
بنی اسد بود که در سال ۹۶ هـ زاده شد.
رجال‌شناسان سنی وی را فردی خیّر، فاضل، عابد، قاری و فقیه،
حافظ
و محدثی
ثقه،
و برخی نیز ضعیف
وصف کرده‌اند. ایشان از
هارون الرشید (خلافت ۱۷۰-۱۹۳ هـ) و وکیع جایزه‌هایی نیز گرفته است.
او
قرائت قرآن را از
عاصم بن بهدله، و او نیز از
امام علی (علیه‌السّلام) آموخت.
همچنین از افرادی مانند عاصم،
اسماعیل سدّی،
ابواسحاق سبیعی و
عبدالملک بن عمیر حدیث شنید.
کسائی،
یحیی علیمی و
یعقوب اعشی از جمله شاگردان وی هستند و کسانی مانند
ابن‌مبارک،
احمد بن حنبل و وکیع از وی روایت نقل کرده‌اند.
سرانجام در
جمادی الاولی سال ۱۹۳ در کوفه درگذشت.
کتاب اجزاء ثلاثین اثر مهم اوست.
دیگر منابع: ابن‌قتيبه، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۵۰۹. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۲۷۴. ابن تغری بردی، يوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۲، ص۱۴۴. صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۱۲، ص۳۷.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۳، برگرفته از مقاله «ابوبکر شعبة بن عیّاش اسدی».
