• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوهشام اصرم بن حوشب بجلی کندی همدانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوهشام اصرم بن حوشب بجلی کندی همدانی (زنده در ۲۰۲ هـ)، از شاگردان و راویان امام صادق (علیه‌السّلام) و محدث، فقیه و قاضی همدان بود. وی را جزء اهل‌سنت شمرده‌اند و برخی او را از مرجئه دانسته‌اند.


ابوهشام اصرم بن حوشب بن هشام بجلی کندی همدانی خراسانی، از شاگردان و راویان امام صادق (علیه‌السّلام)
[۱] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۰۷.    
[۲] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۱، ص۱۴۴.    
[۳] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۲۴۲.    
[۴] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۳۸۱.    
و اهل همدان بود که از زیاد بن سعد، قرة بن خالد و مالک بن انس روایت کرده و محمد بن حمید، احمد بن محمد تبعی و ابومسعود احمد بن فرات از وی روایت کرده‌اند.
[۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۹۰.    

او محدث، فقیه
[۶] ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۸۲.    
و قاضی همدان بود.
[۷] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۲۷۲.    
[۸] ابن‌عدی، عبدالله بن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۲، ص۹۵.    
وی عامی‌مذهب است،
[۹] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۰۷.    
[۱۰] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۲۶.    
[۱۱] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۶.    
ولی اهل‌سنت او را ضعیف، دروغگو و جاعل حدیث به حساب آورده‌اند.
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۲۷۲.    
[۱۳] بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۲۶۴.    
[۱۴] ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۱۸۱.    
[۱۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۴، ص۶۸.    
[۱۶] نیشابوری، مسلم بن حجاج، الکنی و الاسماء، ج۲، ص۸۷۹.    
[۱۷] ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۳۳۶.    
برخی نیز او را مرجئی دانسته‌اند،
[۱۸] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۱.
اما رجال‌شناسان شیعه او را ثقه می‌دانند.
[۱۹] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۶۷.    

خطیب بغدادی نوشته که زمانی اصرم از همدان به بغداد رفت و در آنجا به نقل حدیث پرداخت، سپس به همدان بازگشت و در همان جا درگذشت.
[۲۰] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۹۰.    
تاریخ وفات وی مشخص نیست، ولی یکی از شاگردان وی به نام سعدی در سال ۲۰۲ هـ در همدان از او حدیث نوشته است.
[۲۱] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۴۶۱.    


کتاب الحدیث و نسخة الصادق آثار ابوهشام است.
[۲۲] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۴.    
[۲۳] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۱۵۱.    
[۲۴] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۸۶.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۵] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۶.    
[۲۶] ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۳۳۶.    
[۲۷] سهمی، حمزة بن یوسف، تاریخ جرجان، ص۱۸۴.    
[۲۸] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۴۶۱.    


۱. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۰۷.    
۲. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۱، ص۱۴۴.    
۳. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۲۴۲.    
۴. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۳۸۱.    
۵. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۹۰.    
۶. ↑ ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۸۲.    
۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۲۷۲.    
۸. ↑ ابن‌عدی، عبدالله بن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۲، ص۹۵.    
۹. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۰۷.    
۱۰. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۲۶.    
۱۱. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۶.    
۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۲۷۲.    
۱۳. ↑ بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۲۶۴.    
۱۴. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۱۸۱.    
۱۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۴، ص۶۸.    
۱۶. ↑ نیشابوری، مسلم بن حجاج، الکنی و الاسماء، ج۲، ص۸۷۹.    
۱۷. ↑ ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۳۳۶.    
۱۸. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۱.
۱۹. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۶۷.    
۲۰. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۹۰.    
۲۱. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۴۶۱.    
۲۲. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۴.    
۲۳. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۱۵۱.    
۲۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۸۶.    
۲۵. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۶.    
۲۶. ↑ ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۳۳۶.    
۲۷. ↑ سهمی، حمزة بن یوسف، تاریخ جرجان، ص۱۸۴.    
۲۸. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۴۶۱.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۹۱، برگرفته از مقاله «ابوهشام اصرم بن حوشب».



جعبه ابزار