زمانی که وارد بغداد شد، فردی محدث، حافظ قرآن، مقری و فقیهی حنفی بود. متوکل عباسی (خلافت ۲۱۸-۲۲۷ هـ) از او خواست که در مسجد جامع بغداد برای مردم حدیث نقل کند و برای این کارش پولی هم به او می‌دادند.
اسحاق بن بهلول در سال‌های آخر عمرش به انبار برگشت و در همانجا زندگی خویش را سپری کرد تا اینکه در ذی الحجه سال ۲۵۲ از دنیا رفت و امیر انبار، بحونة بن قیس شیبانی بر او نماز خواند.
