• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اثره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اثرة از مفردات نهج البلاغه به معنای استبداد، در خصوص جریان کشته شدن خلیفه‌ی سوم عثمان بن عفّان بکار رفته است.



(بفتح همزه و ثاء) به معنی استبداد است در لغت آمده «اثر علی اصحابه اثرا: اختار لنفسه اشیاء...» آن‌ حضرت (علیه السلام) در رابطه با کشته شدن عثمان بن عفان خطاب به کشندگان او چنین فرمود: «استاثر فاساء الاثرة و جزعتم فاساتم الجزع و لله حکم واقع فی المستاثر و الجازع؛ عثمان استبداد کرد استبداد بدی، نباید کار را به آنجا می‌رسانید تا بر علیه او قیام کنند، شما نیز کم صبری کردید کم صبری بدی، نمی‌بایست تا حدّ قتل پیش بروید، خدا دربارۀ هر دو حکمی دارد.» شاید نظر امام علی (علیه‌السلام) از دو حکم، اشاره به مقدّرات یا عذاب و ثواب در آخرت است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۳، خطبه۳۰.    



اتيان قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۲۵    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه




جعبه ابزار