جواز یا عدم جواز اخذ اجرت برای آموزش قرآن ، مورد اختلاف است. مفاد روایات نیز در این باره یکسان نیست؛ در برخی روایات، اخذ اجرت تقبیح شده و در بعضی دیگر مجاز شمرده شده است. برخی عالمان، روایات دسته اول را بر موردی حمل کرده‌اند که معلم از ابتدا شرط اجرت کند، و دسته دوم را بر موردی حمل کرده‌اند که شاگرد بدون شرط اجرت، به معلم خود هدیه دهد. اقوال دیگر عبارتند از: ۱. جواز اخذ اجرت به طور مطلق؛ ۲. عدم جواز به نحو مطلق؛ ۳. عدم جواز در صورت تعین تعلیم بر وی.
[۱]زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۴۵.
