اجماع تقیه ای
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجماع تقیه‌ای، بیان رأیِ شنیده شده از
امام (علیه‌السلام) - در زمان حضور - در قالب
اجماع ، به سبب
تقیه می باشد.
اجماع تقیه‌ای، به این معنا است که
فقیه حکم را از شخص امام (علیه‌السلام) در زمان حضور بشنود، ولی به سبب تقیه و
خوف نتواند
حکم را به امام (علیه‌السلام) نسبت دهد و به همین خاطر، ادعای اجماع نماید.
اجماع تقیه‌ای نیز مانند
اجماع تشرفی از مقوله
خبر واحد می‌باشد و حکم آن مانند
اجماع منقول به خبر واحد است؛ این در صورتی است که از اجماع تقیه‌ای علم به
رأی امام (علیه‌السلام) حاصل نشود، وگرنه نفس
علم دارای حجیت است و نیازی به
حجیت اجماع ندارد.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اجماع تقیه ای».
