اجماع عترت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجماع عترت به اتفاق
رأی حضرت علی ،
فاطمه زهرا ،
امام حسن و
امام حسین (علیهم‌السلام) بر حکمی شرعی اطلاق می‌شود.
اجماع عترت، به معنای اتفاق حضرت علی (علیه‌السلام)، حضرت زهرا (علیهاالسلام)، امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) بر حکمی از
احکام شرع می‌باشد.
این اتفاق، به دلایل زیر، نزد
شیعه و برخی از
اهل سنت حجت است:
۱.
آیه تطهیر : ﴿إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً﴾؛ «خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان)
پیامبر (بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند».
۲. سخن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) : «انی تارک فیکم الثقلین ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا کتاب الله و عترتی اهل بیتی؛» من بعد از خودم دو چیز گران بها نزد شما باقی می‌گذارم و تا زمانی که شما به آن دو تمسک کنید
گمراه نخواهید شد: یکی از آن‌ها
قرآن و دیگری
عترت من است».
برخی از اهل سنت این
اجماع را به دلیل فقدان
شرط حجت نمی‌دانند و معتقدند با اتفاق این چند نفر بر حکمی، اجماع محقق نمی‌شود.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اجماع عترت».
