• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احصان رجم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



احصان رجم عبارت است از اجتماع صفاتی در زانی که سبب رجم و سنگ‌سار نمودن وی می‌گردد.




در اصطلاح، احصان در فقه اسلامی بر دو گونه است:
الف) احصان رجم و آن عبارت از اجتماع صفاتی است در زانی که سبب رجم و سنگ‌سار نمودن وی می‌گردد.
چنان‌که در تعریفات جرجانی می‌نویسد: احصان حالت مردی را گویند که بالغ و عاقل و آزاد و مسلمان باشد و با زنی بالغه و عاقله و آزاد و مسلمان به نکاح صحیح پیوسته باشد.
[۱] تعریفات جرجانی، ص۶.

ب) احصان قذف یعنی صفات و خصوصیاتی که اجتماع آنها در مقذوف (متهم به زنا) حد قذف را ایجاب می‌نماید.
[۲] موسوعه جمال عبدالناصر، ج۴، ص۲۳.




شرائط ذیل در احصان رجم مورد اتفاق فریقین می‌باشد:
اول: آن‌که شخص زانی عاقل باشد.
دوم: آن‌که بالغ باشد.
سوم: آن‌که آزاد باشد.
چهارم: آن‌که ازدواج کرده باشد.
پنجم: آن‌که نکاحش مشروع و صحیح باشد.
ششم: آن‌که با زوجه‌اش عمل جنسی انجام داده باشد.
[۳] المیزان الکبری (شعرانی)، ج۲، ص۱۵۴.
[۴] الخلاف، ج۳، ص۱۸۹.


۲.۱ - نظر مذاهب اربعه


ابو حنیفیه دو شرط دیگر بر شرائط فوق افزوده است:
اول) آن‌که مرد زانی و زن زانیه هر دو واجد خصوصیات و شرائط بالا باشند. و فقیه حنبلی ابن قدامه در کتاب المغنی این شرط را تأیید کرده است. لیکن شافعی و مالک آن را از شرائط احصان ندانسته‌اند.
دوم) آن‌که شخص زانی، مسلمان باشد یعنی اسلام یکی از شرائط احصان است چنان‌که شعرانی در کتاب المیزان می‌نویسد: شرط مزبور را نه تنها ابو حنیفه بلکه مالک نیز معتبر دانسته است لیکن شافعی و احمد آن را از شرائط احصان قرار نداده‌اند.
[۵] المغنی (ابن قدامه) ج۹، ص۳۹.
[۶] المیزان الکبری ج۲، ص۱۵۴.
[۷] اللباب فی شرح الکتاب (میدانی) ج۳، ص۱۸۷.
[۸] کشاف اصطلاحات الفنون ج۱، ص۳۹۲.


۲.۲ - در نظر امامیه


آیة الله علامه حلی در کتاب تبصرة المتعلمی ن شرائط احصان رجم را در عبارت ذیل خلاصه می‌کند: «و هو (محصن) الذی له فرج مملوک بالعقد الدائم أو الملک یغدو الیه و یروح و یکون عاقلا».
[۹] تبصرة المتعلمین ج۲، ص۷۳۴.

و به عبارت دیگر: «الاحصان اصابة البالغ العاقل الحر فرجا مملوکاله بالعقد الدائم او الرق یغدو علیه و یروح اصابة معلومة»
[۱۰] شرح لمعه ج۲، ص۲۸۶.



 
۱. تعریفات جرجانی، ص۶.
۲. موسوعه جمال عبدالناصر، ج۴، ص۲۳.
۳. المیزان الکبری (شعرانی)، ج۲، ص۱۵۴.
۴. الخلاف، ج۳، ص۱۸۹.
۵. المغنی (ابن قدامه) ج۹، ص۳۹.
۶. المیزان الکبری ج۲، ص۱۵۴.
۷. اللباب فی شرح الکتاب (میدانی) ج۳، ص۱۸۷.
۸. کشاف اصطلاحات الفنون ج۱، ص۳۹۲.
۹. تبصرة المتعلمین ج۲، ص۷۳۴.
۱۰. شرح لمعه ج۲، ص۲۸۶.



جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۴۲-۴۳.



جعبه ابزار