• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن عمر حلبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


احمد بن عمر بن ابی‌شعبه حلبی، از اصحاب امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام) بود، بنابراین می‌توان او را از محدثان قرن دوم هجری قمری به شمار آورد.


احمد بن عمر بن ابی‌شعبه حلبی، صحابی امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام) بود
[۱] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۱.    
و از این دو بزرگوار و همچنین از پدرش روایت نموده است.
[۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۹۸.    
[۳] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۹۲.    
با وجود این، شیخ طوسی در دو کتاب رجال و فهرست خود از وی یاد نکرده است.
روایتگرانی همچون حسن بن علی بن فضال،
[۴] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.    
حسن بن علی وشاء، یعقوب بن یزید،
[۵] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۷، ص۳۷.    
عبدالعزیز بن عمرو واسطی و یونس بن عبدالرحمان
[۶] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.    
از وی روایت کرده‌اند.
رجال‌نویسان شیعه وی را از افراد موثق به شمار آورده‌اند.
[۷] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۹۸.    
[۸] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ج۱، ص۷۲.    


کتاب الحدیث اثر وی می‌باشد که حسن بن علی بن فضال (م ۲۲۴ هـ) آن‌را روایت کرده است.
[۹] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۱.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۰] نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۴۸.
[۱۱] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۳۱.
[۱۲] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۱۱۹.    
[۱۳] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۵.    
[۱۴] اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۱، ص۱۸۵.    
[۱۵] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۵۴۴.    
[۱۶] بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۹.    
[۱۷] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۷.    


۱. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۱.    
۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۹۸.    
۳. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۹۲.    
۴. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.    
۵. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۷، ص۳۷.    
۶. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.    
۷. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۹۸.    
۸. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ج۱، ص۷۲.    
۹. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۱.    
۱۰. ↑ نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۴۸.
۱۱. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۳۱.
۱۲. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۱۱۹.    
۱۳. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۵.    
۱۴. ↑ اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۱، ص۱۸۵.    
۱۵. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۵۴۴.    
۱۶. ↑ بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۹.    
۱۷. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۷.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۹، برگرفته از مقاله «احمد حلبی».



جعبه ابزار