احمد تهانیسری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَهانیسَری، احمد بن محمد (د ۸۲۰ ق/۱۴۱۷م)، از صوفیان برجستۀ طریقۀ
چشتیه ، و عالم و شاعر سدۀ ۹ق/۱۵م در هند بود.
احمد در تهانیسر ــ منطقهای در شمال هند ــ به دنیا آمد و در همانجا پرورش یافت.
وی از
قاضی عبدالمقتدر بن رکنالدین شریحی علوم ظاهری را فرا گرفت و در
فقه ،
اصول و عربی بسیار متبحر گشت و در سلوک عرفانی و باطنی در زمرۀ شاگردان و مریدان شیخ نصیرالدین محمود اودهی چراغ دهلی (د ۷۵۷ق/۱۳۵۶م) ــ جـانشین شیخ نظامالدین اولیـا ــ درآمد و سرانجـام، یکـی از خلفای او شد.
در پی حملۀ تیمور به هند و گریز بسیاری از علما از آن شهر، مولانا خواجگی، از ممتازترین خلفای شیخ نصیرالدین و دوست نزدیک احمد ــ که با او الفتی داشت ــ از او خواست که همراه با وی
دهلی را ترک گوید؛ اما شیخ احمد پیشنهاد او را نپذیرفت و در همانجا ماند. درنتیجه، پس از اشغال دهلی توسط تیمور، احمد و خانوادهاش به
اسارت سپاه او درآمدند، اما پس از فرو نشستن
فتنه ، با آگاهی تیمور از مراتب
علم و فضلِ شیخ احمد، وی آزادی خود را بازیافت و تیمور او را تکریم نمود و برای حضور در دربار برگزید.
ماجرای مباحثۀ وی با شیخالاسلام دربار که از اخلاف برهانالدین مرغینانی، صاحب هدایه بود، در اکثر منابع آمده است.
پس از بازگشت تیمور از هندوستان و درنتیجۀ صدماتی که حملۀ او به دهلی وارد کرده بود، شیخ احمد در ۸۰۱ ق آنجا را ترک گفت و همراه خانوادهاش به کالپی ــ که دوست نزدیکش مولانا خواجگی نیز در آنجا سکنا داشت ــ
مهاجرت کرد و تا پایان عمر در همانجا به
تدریس و
تعلیم و
عبادت پرداخت.
وی در کالپی درگذشت و در قلعۀ آنجا به
خاک سپرده شد.
با آنکه در اکثر منابع، احمد تهانیسری به عنوان شاعری چیرهدست ستوده شده است، اما از او تنها قصیدۀ دالیهای در
مدح رسول خدا (ص) به جای مانده که گزیدهای از آن در سبحةالمرجان آزاد بلگرامی،
اخبارالاخیار عبدالحق
و نزهةالخواطر عبدالحی
آمده است.
(۱) میرغلامعلی آزاد بلگرامی، سبحةالمرجان، بمبئی، ۱۳۰۳ق.
(۲) احمد جعفری، انوار اولیا، لاهور.
(۳) محمد عبدالشکور رحمانعلی، تذکرۀ علمای هند، لکهنو، ۱۳۳۲ق.
(۴) صدیق حسنخان، ابجدالعلوم، به کوشش عبدالجبار زکار، دمشق، ۱۹۸۹م.
(۵) عبدالحق محدث دهلوی، اخبارالاخیار، دیوبند، ۱۳۳۲ق.
(۶) عبدالحی، نزهةالخواطر، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۱ق/۱۹۵۱م.
(۷) غلامسرور لاهوری، خزینةالاصفیا، کانپور، ۱۸۹۴م.
(۸) غوثی شطاری، گلزار ابرار، به کوشش محمد ذکی، پتنه، ۱۹۹۴م.
(۹) خلیق احمد نظامی، تاریخ مشایخ چشت، کراچی، ۱۹۷۵م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد تهانیسری»، ج۱۶، ص۵.