• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اراده تشریعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اراده تشریعی به طلب انجام کاری توسط مکلّفان از طریق قانون گذاری اطلاق می‌شود.



اراده تشریعی، مقابل اراده تکوینی می‌باشد و به اراده قانون گذار یا شارع بر انجام کاری از سوی مکلفان از طریق تشریع یا قانون گذاری، گفته می‌شود. به بیان دیگر، اراده شارع در به جا آوردن کاری توسط مکلفان و به اختیار آن‌ها، مثل اراده خداوند به انجام عبادات و واجبات از سوی بندگان به اراده و اختیار خود آنان و هم چنین اراده قانون گذار به رعایت قوانین از سوی مردم، اراده تشریعی نامیده می‌شود.


در اراده تکوینی، متعلق اراده در خارج ایجاد می‌گردد، اما در اراده تشریعی، متعلق آن در ظرف اعتبار ایجاد می‌گردد و ایجاد آن در خارج از طریق مکلف و اراده او مطلوب است.
[۲] بجنوردی، حسن، منتهی الاصول، ص۱۱۸.
[۳] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۹۰.
[۴] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۲، ص۷۲.
[۵] موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، ص۶۴.



۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۹.    
۲. بجنوردی، حسن، منتهی الاصول، ص۱۱۸.
۳. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۹۰.
۴. شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۲، ص۷۲.
۵. موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، ص۶۴.
۶. طباطبایی قمی، تقی، آراؤنا فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۴۸.    
۷. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۴، ص۱۹۸.    
۸. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص۲۲.    
۹. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۲، ص۳۵۷.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اراده تشریعی».

رده‌های این صفحه : اراده




جعبه ابزار