«کهف» در لغت به معنای پناهگاه است و به غار بزرگ نیز کهف می‌گویند؛ زیرا پناهگاه محکم و آسیب ناپذیری است. چون داستان یک غار ویژه و غارنشینان آن، معروف به « اصحاب کهف » به طور مفصل و زیبا در این سوره بیان شده و این داستان یکی از شاهکارهای قرآن است و در جای دیگر قرآن نیامده، سوره به این اسم نامگذاری شده است.
