استصحاب قهقری عکس استصحاب مصطلح است. در استصحاب مصطلح، زمان متیقن، مقدم بر زمان مشکوک است، ولی در استصحاب قهقری یقین به چیزی داریم که پیش از این مشکوک بوده است.
اصولیان استصحاب قهقری را جز در مورد اثباتمعنای لغویلفظ، حجت نمیدانند مانند این که یقین داریم مفهوم «صعید» مطلق وجه الارض است، ولی شک داریم که در زمان تشریعحکم نیز همین مفهوم را داشته یا دارای مفهوم دیگری بوده و سپس به معنای جدید نقل داده شده است.
با استصحاب قهقری ثابت میشود که معنای کنونی همان معنای زمان تشریع است.