استعمال افهامی تصوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استعمال افهامی تصوری استعمال لفظ به قصد فهماندن معانی فاقد
نسبت تامه است.
معنایی را که گوینده
قصد تفهمیم آن را به
مخاطب دارد، یا
معنای اسمی و
مفهوم مستقل است مانند: «الرجل» و «الضرب»، یا
معنای ربطی و غیر مستقل (مفهوم اندکاکی) است که همان معانی حروف و
نسب اضافی و ایقاعی میباشد.
اگر گوینده قصد فهماندن معنای اسمی یا معانی حروف یا
نسب اضافی غیر تام را داشته باشد تا
متکلم این معانی را در
ذهن خود
تصور نماید، به آن استعمال افهامی تصوری میگویند. بدیهی است تصور معنا در مورد مفاهیم اسمی استقلالی و مفاهیم غیر مستقل (معانی حرفی و نسب اضافی) به صورت غیر مستقل و اندکاکی است.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله « استعمال افهامی تصوری ».