استعمال طلب به جای خبر

از گونه‌های مجاز لغوی ، استعمال طلب به جای خبر است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

آوردن صیغه طلب به جای صیغه خبر، مجاز لغوی به شمار می‌آید؛ مانند:
۱. (... فلیمدد له الرحمن مدا...)؛ «(خدای) رحمان به او تا زمانی مهلت می‌دهد». در این آیه شریفه، «فلیمدد» خبری است که به شکل امر آمده و به معنای «یمد» است.
۲. (... اتبعوا سبیلنا ولنحمل خطایاکم...)؛ «راه ما را پیروی کنید و گناهانتان به گردن ما». در این آیه نیز «لنحمل» طلب است که به معنای خبر یعنی «نحمل» و «نحن حاملون» آمده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ مریم/سوره۱۹، آیه۷۵. .
۲.	↑ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۲. .
۳.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۹۰.
۴.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۳۵۰.
۵.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۳۲.

۳ - منبع