• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استفهام تفخیمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استفهام تفخیمی به پرسش به قصد بیان بزرگی و اهمیت چیزی اطلاق می‌شود.



تفخیم به معنای بزرگ جلوه دادن و بالا بردن جایگاه است. در استفهام تفخیمی که از اقسام استفهام مجازی است گوینده برای بزرگ جلوه دادن و مهم بودن چیزی، سخن خود را در قالب سؤال مطرح می‌کند؛


مانند: (مال هذا الکتاب لا یغادر صغیرة ولا کبیرة الا احصاها)؛ "وای بر ما این چه نامه‌ای است که هیچ کار کوچک و بزرگی را فرو نگذاشته جز اینکه همه را به حساب آورده است".
زرکشی در البرهان این آیه را از باب استفهام تفجعی دانسته است. «تفجع» به معنای اندوهگین شدن است.


۱. کهف/سوره۱۸، آیه۴۹.    .
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۳۸.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۷۱.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«استفهام تفخیمی».    



جعبه ابزار