استقلال بنی اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیاتی که در ادامه میآید اشاره به
استقلال بنی اسرائیل در سرزمینشان دارد.
استقلال همه جانبه
بنی اسرائیل پس از خارج شدنشان از سلطه فرعونیان:
واذ قال موسی لقومه یـقوم اذکروا نعمة الله علیکم اذ جعل فیکم انبیآء وجعلکم ملوکا وءاتـکم ما لم یؤت احدا من العــلمین
(به ياد آوريد) هنگامى را كه موسى به
قوم خود گفت: «اى قوم من!
نعمت خدا را بر خود متذكّر شويد هنگامى كه در ميان شما، پيامبرانى قرار داد (و زنجير
بندگى و اسارت فرعونى را شكست) و شما را حاكم و صاحب اختيار خود قرار داد و به شما چيزهايى بخشيد كه به هيچ يك از جهانيان نداده بود!
یـقوم ادخلوا الارض المقدسة التی کتب الله لکم...
اى قوم! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر داشته، وارد شويد!
این
آیه به بزرگترين موهبت مادى كه بنوبه خود مقدمه
مواهب معنوى نيز ميباشد اشاره كرده ميفرمايد:" شما را صاحب
اختيار جان و
مال و
زندگى خود قرار داد" (وَ جَعَلَكُمْ مُلُوكاً).
زيرا بنى اسرائيل ساليان دراز در زنجير
اسارت و بردگى
فرعون و فرعونيان بودند و هيچگونه" اختيارى" از خود نداشتند، و با آنها همچون
حيوانات اسير معامله ميشد، خداوند به
بركت قيام موسى بن عمران زنجيرهاى بردگى و
استعمار را از دست و پاى آنها گشود و آنها را صاحب اختيار هستى و زندگى خود ساخت.
بعثت پیامبران در بنی اسرائیل، زمینه ساز استقلال آنان بود:
و اذ قال موسی لقومه یـقوم اذکروا نعمة الله علیکم اذ جعل فیکم انبیآء و جعلکم ملوکا و ءاتـکم ما لم یؤت احدا من العــلمین. (تقدیم جمله «جعل فیکم انبیاء...» بر «جعلکم ملوکا» میتواند به این حقیقت اشاره باشد که بنی اسرائیل با
بعثت انبیاء، به فرمان روایی و حاکمیت مستقل رسیدند.)
در اين
آيات براى زنده كردن
روح حق شناسى در
يهود، و بيدار كردن
وجدان آنها در برابر خطاهايى كه در گذشته مرتكب شدند، تا به
فكر جبران بيفتند، نخست چنين مىگويد،" به خاطر بياوريد زمانى را كه موسى به پيروان خود گفت: اى بنى اسرائيل نعمتهايى را كه
خدا به شما ارزانى داشته است فراموش نكنيد". روشن است كه كلمه" نِعْمَتَ اللَّهِ" همه مواهب و نعمتهاى پروردگار را شامل ميشود ولى بدنبال آن اشاره به سه قسمت مهم از آنها كرده است.
نخست
نعمت وجود پيامبران و رهبران فراوان در ميان آنها است كه بزرگترين موهبت الهى درباره آنان بود (إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِياءَ) تا آنجا كه ميگويند تنها در زمان
موسى بن عمران بالغ بر هفتاد
پيامبر وجود داشت و تمام هفتاد نفرى كه با او به
كوه طور رفتند در زمره پيامبران قرار گرفتند.
در پرتو اين نعمت بود كه از دره هولناك
شرك و
بت پرستى و
گوساله پرستى رهايى يافتند و از انواع
خرافات و موهومات و زشتيها و پليديها
نجات پيدا كردند، و اين بزرگترين
نعمت معنوى در حق آنها بود.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله « استقلال بنی اسرائیل».