اصرار بر گناه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اصرار بر
گناه به دو معنیِ تکرار گناه و ارتکاب گناه (حتی یک بار) بدون اراده بر
توبه از آن به کار می رود که از آن به
اصرار بر ذنب و
اصرار بر معاصی نیز تعبیر می شود.
اصرار بر
گناه به دو معنی به کار می رود:
۱- تکرار گناه : قدر مسلم از معنی
اصرار، تکرار عملی گناه است بدون پشیمان شدن به طوری که در عرف گفته شود مداومت بر آن گناه نموده و پر واضح است کسی که بر گناه
اصرار می‌ورزد، از ارتکاب آن پشیمان نیست.
۲- ارتکاب گناه (حتی یک بار) بدون عزم و تصمیم و اراده بر
توبه و
استغفار از آن. در
روایتی از
امام باقر (ع) آمده است:
اصرار بر گناه این است که انسان گناه کند و استغفار نکند و تصمیم بر توبه و بازگشت نگیرد.
و روایتی دیگر از
پیامبر اکرم (ص) چنین است:
اصرار بر گناه ندارد کسی که استغفار می کند، اگرچه در روز هفتاد بار یک گناه را انجام بدهد.
با توجه به این
احادیث و احادیث دیگر معلوم می شود که
اصرار بر گناه وقتی معنی پیدا می کند که توبه و استغفار در پی ارتکاب گناه نباشد.
اصرار بر گناه در
آیات و
روایات شدیداً مورد مذمت واقع شده و بعضی از آثار سوء آن بیان شده است که عبارتند از:
۱- تبدیل شدن
گناه صغیره به کبیره: در روایتی آمده است، هیچ گناه صغیره ای همراه با
اصرار نیست و هیچ
گناه کبیره ای همراه با استغفار نیست.
یعنی اگر کسی
اصرار بر گناه داشت اگر چه گناهش صغیره باشد تبدیل به کبیره می شود و اگر کسی توبه و استغفار کند اگر گناهش کبیره هم باشد از کبیره بودن خارج می شود.
۲- خروج از دایرۀ
تقوا:
قرآن در شرح حال
متقین می فرماید: و آنها کسانی هستند که وقتی مرتکب گناه زشتی می شوند یا به خود ستم می کنند به یاد
خدا می افتند و برای گناهان خود طلب آمرزش می کنند (و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟) و بر گناه خود
اصرار نمی ورزدند.
۳- عدم قبول طاعت:
امام صادق (ع) فرمود: به خدا سوگند که خداوند چیزی از طاعت بنده ای را با اصرارش بر گناه نمی پذیرد.
۴- بدبختی: امام صادق (ع) فرمود: پیامبر اکرم (ص) فرمود: علامات بدبختی عبارتند از: خشک بودن چشم (نداشتن اشک و گریه)، قساوت قلب (سنگ دلی)، حرص شدید بر دنیا و
اصرار بر گناه .
۵- کم شدن قبح گناه.
۶- کشاندن انسان به مرز
کفر و
الحاد: قرآن می فرماید: سرانجام کسانی که به گناه
اصرار می ورزند به تکذیب آیات خدا و مسخره کردن آن می رسند.
۷- تشدید مجازات و عقوبت های دنیوی و اخروی گناه: در روایات آمده است کسانی که مرتکب گناه کبیره می شوند و دوبار حد بر آن ها جاری شده بار سوم کشته می شوند.
همچنین در روایات در مورد عمل زشت و شنیع
زنا آمده است که زنا کاری که سه بار
شلاق خورده بار چهارم کشته می شود.
بنا بر این بعد از ارتکاب هر گناهی هر چند کوچک باید سریعاً توبه کرده و قصد بازگشت دوباره به آن را نداشته باشیم چرا که
اصرار بر گناه و تکرار آن رفته رفته بنده را از خدا دور می کند و دلش را سیاه می نماید و در این صورت است که توفیق توبه از انسان سلب می شود.
دائرة المعارف اسلام پدیا
