• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اطاعت2

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مطابقت عمل مکلّف با حکم واقعی شرع را اطاعت گویند.


اطاعت، مقابل عصیان و به معنای موافقت واقعی مکلف با حکم خداوند است که یا از راه قطع یا حجت معتبر به دست آمده باشد، مثل این که انسان به حرمت چیزی- شرب خمر (قطع پیدا کند) و آن را ترک نماید و آن چیز در واقع هم حرام باشد؛ یعنی قطع او مطابق واقع باشد.
[۱] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۹۶.    
[۲] مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۴۵.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص (۵۳- ۵۲).
[۴] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص (۲۹۸- ۲۹۹).    
[۵] خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۱، ص۴۶.    
[۶] خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۱۰.    
[۷] مختاری مازندرانی، محمد حسین، فرهنگ اصطلاحات اصولی، ص۶۹.
[۸] خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۲، ص۲۷.    


۱. ↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۹۶.    
۲. ↑ مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۴۵.
۳. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص (۵۳- ۵۲).
۴. ↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص (۲۹۸- ۲۹۹).    
۵. ↑ خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۱، ص۴۶.    
۶. ↑ خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۱۰.    
۷. ↑ مختاری مازندرانی، محمد حسین، فرهنگ اصطلاحات اصولی، ص۶۹.
۸. ↑ خویی، ابوالقاسم، مصباح الاصول، ج۲، ص۲۷.    


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اطاعت».



جعبه ابزار