اعفاف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عفیف گردانیدن خود یا دیگری با تزویج را
اِعفاف می‌گویند و از آن در باب
نکاح سخن رفته است.
اعفاف عبارت است از اینکه انسان با فراهم کردن زمینههای پاکدامنی، دیگری را
عفیف بگرداند؛ به اینکه برای وی همسری برگزیند یا شرایط
ازدواج را برایش فراهم
کند.
اعفاف نسبت به خود انسان نیز کاربرد دارد و با ازدواج کردن محقّق میشود. البته کاربرد بیشتر واژه
اعفاف نسبت به دیگری است.
اعفاف نفس، در اصل
مستحب است و در صورت بیم وقوع در
حرام،
واجب میشود.
اعفاف کسانی که
نفقه آنان بر انسان واجب است، مانند
فرزند،
پدر و
مادر بنابر مشهور مستحب است؛ لیکن از برخی، قول به وجوب
اعفاف پدر در صورت عدم تمکّن مالی وی نقل شده است. حکم نفقه همسر پدر تابع حکم
اعفاف پدر است؛ بنابر قول به وجوب
اعفاف پدر، نفقه همسر وی نیز واجب و بنابر استحباب، مستحب است
اعفاف مؤمن هرچند نفقه او بر انسان واجب نباشد مستحب و در روایات متعدّد بدان سفارش شدهاست.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۰۶-۶۰۷.
