اقتضای تضمنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اقتضای تضمنی به اقتضای دلالت
شیء بر
جزء معنا، به
دلالت تضمنی اطلاق می‌شود.
اقتضای تضمنی، مقابل
اقتضای عینی و
تلازمی و به معنای اقتضا به صورت
جزئیت می‌باشد؛ یعنی اقتضای شیء بر جزء معنا، به صورت دلالت تضمنی؛ برای مثال، کسانی که معتقدند: «امر به شیء»، به معنای لزوم انجام آن به همراه
منع از ترک است (نظریه ترکب امر) بر این باورند که در بحث از این که آیا امر به شیء، مقتضی نهی از
ضد آن است یا نه، امر به اقتضای تضمنی از ضد خود،
نهی می‌کند؛ ولی بنا بر نظریه بساطت
امر ، این بحث، جایگاهی ندارد.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اقتضای تضمنی».
