بنا به آیات قرآن کریم اقرار و اعتراف به گناه و ظلم به خویش، هنگام دعا به درگاه الهی، امری پسندیده است این نکته در مورد حضرت ادم در سورهاعراف و حضرت موسی در سوره قصص و حضرت یونس در سوره انبیاء اشاره شده است: «قالا ربنا ظـلمنا انفسنا و ان لم تغفر لنا و ترحمنا لنکونن من الخـسرین؛
گفتند پروردگارا ما بر خویشتن ستم کردیم و اگر بر ما نبخشایی و به ما رحم نکنی مسلما از زیانکاران خواهیم بود.» «و ذا النون اذ ذهب مغـضبـا فظن ان لن نقدر علیه فنـادی فی الظـلمـت ان لا الـه الا انت سبحـنک انی کنت من الظــلمین؛
و ذوالنون را (یاد کن) آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتی نداریم تا در (دل) تاریکیها ندا درداد که معبودی جز تو نیست منزهی تو راستی که من از ستمکاران بودم.» «قال رب انی ظـلمت نفسی فاغفر لی فغفر له انه هو الغفور الرحیم؛