• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اقعاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اقعاء به معنی سینه پا بر زمین نهادن و قرار دادن باسن بر پاشنه پا می باشد. تعریف یاد شده برای اقعاء، بین فقها مشهور است.



معروف نزد لغویان، تعریف اقعاء به نشستن بر روی باسن و بالا آوردن ساق‏های پا و تکیه کردن بر پشت است همچون نشستن سگ.
[۱] جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۹۳.    
[۲] جامع المقاصد ج۲، ص۳۱۰.    
از این موضوع در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است.


اقعاء میان دو سجده، بلکه در همه حالت‏ها در نماز مکروه است.
[۳] جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۸۹.    
[۴] العروة الوثقی ج۲، ص۵۷۵.    



برخی، اقعاء در حال تشهد را حرام دانسته‏اند.
[۵] الحدائق الناضرة ج۸، ص۳۱۳.    


 
۱. ↑ جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۹۳.    
۲. ↑ جامع المقاصد ج۲، ص۳۱۰.    
۳. ↑ جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۸۹.    
۴. ↑ العروة الوثقی ج۲، ص۵۷۵.    
۵. ↑ الحدائق الناضرة ج۸، ص۳۱۳.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۶۵۶.    



جعبه ابزار