الف، در یک وجه حرف مبنی، معتل، و در حساب ابجد، معادل عدد ۱ است؛ زیرا در حروف ابجد، با همزه در یک رتبه قرار می‌گیرد، ولی در حروف الفبا، یک حرف مستقل قلمداد می‌شود و جایگاه آن پس از «واو» و پیش از «یاء» است. این حرف، جزو حروف بدون نقطه و دارای رخوت و نیز حرف حلقی است. این حرف، جزو حروف شمسی و قمری یا دارای استعلا و استفال به شمار نمی‌آید؛ زیرا همواره ساکن است و حرکت نمی‌پذیرد.
