• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امانت‌داری انبیا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خیانت با مقام نبوت و رسالت انبیا ناسازگار است و ساحت عصمت انبیا از آن مصون است.



انبیا از خیانت در امانت مصون هستند: «وما کان لنبی ان یغل...» (گمان کردید ممکن است پیامبر به شما خیانت کند؟! در حالی که) ممکن نیست هیچ پیامبری خیانت کند!... .


کلمه غل که مصدر «یغل» است ، به معناى خیانت مى باشد و ما در تفسیر آیه : «و ما کان لبشر ان یوتیه الله الکتاب» ، گفتیم که معناى این سیاق تنزیه ساحت رسول خدا صلى الله علیه و آله از بدیها، اعمال زشت و طهارت دامن آن جناب از هر آلودگى است و معنایش این نیست که پیغمبر نباید چنین و چنان کند، بلکه معنایش این است که پیغمبر ساحتش مقدس تر از این است که چنین و چنان کند، در آیه مورد بحث هم معنایش این است که حاشا بر رسول صلى الله علیه و آله که به پروردگار خود و یا به مردم خیانت کند، (چون خیانت به مردم هم خیانت به خدا است ) با اینکه هر خیانتکارى با خیانتش ‌ پروردگارش را دیدار مى کند و آنگاه آنچه کرده است بدون کم و کاست تحویل مى گیرد.

۲.۱ - تفسیر نمونه

در تفسیر نمونه آمده است:با توجه به این که آیه فوق به دنبال آیات احد نازل شده و با توجه بروایتى که جمعى از مفسران صدر اول ، نقل کرده اند، این آیه به عذرتراشیهاى بى اساس بعضى از جنگجویان احد پاسخ مى گوید، توضیح اینکه : هنگامى که بعضى از تیراندازان احد مى خواستند سنگر حساس خود را براى جمع آورى غنیمت تخلیه کنند، امیر آنان ، دستور داد، از جاى خود حرکت نکنید، رسول خدا شما را از غنیمت محروم نخواهد کرد. ولى آن دنیاپرستان براى پنهان ساختن چهره واقعى خود، گفتند: ما مى ترسیم پیغمبر در تقسیم غنائم ما را از نظر دور دارد، و لذا باید براى خود دست و پا کنیم ، این را گفتند و سنگرها را تخلیه کرده و به جمع آورى غنائم پرداختند، و آن حوادث دردناک پیش آمد.

۲.۲ - روایت مجالس

در کتاب مجالس از امام صادق علیه السلام روایت آورده که فرمود: کسى نمى تواند همه مردم را از خود راضى کند و کسى نمى تواند زبان آنان را ببندد مگر نبود که در جنگ بدر این تهمت را به رسول خدا صلى الله علیه و آله زدند که یک قطیفه سرخ رنگى را به خود اختصاص داد تا آنکه خداى تعالى آن جناب را به محل آن قطیفه که گم شده بود راهنمائى کرد و پیامبر خود را از تهمت خیانت مبرا ساخت و در کتاب مجیدش این آیه را نازل کرد: «و ما کان لنبى ان یغل ...».

۲.۳ - روایت قمی

قمى این روایت را در تفسیر خود آورده و نیز آورده که مردى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمده و عرضه داشت : فلانى قطیفه اى سرخ رنگ را دزدیده و در فلانجا پنهان کرده و رسول خدا صلى الله علیه و آله دستور داد آن محل را کندند و قطیفه را بیرون آوردند.

۲.۴ - روایت الدر المنثور

این معنا و قریب به آن را الدر المنثور به طرق بسیار روایت کرده و شاید مراد از اینکه در روایت بالا آمده بود که خداى تعالى آیه : «و من یغلل ...» را در داستان قطیفه نازل کرد این باشد که آیه نامبرده به این داستان اشاره دارد و گرنه سیاق آیه نشان مى دهد که نه تنها در روز بدر نازل نشده بلکه بعد از جنگ احد نازل شده است .


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۱.    
۲. تفسیر صافی، فیض کاشانی، ج۱، ص۳۹۶.    
۳. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۲، ص ۴۳۰.    
۴. مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۳۶۳.    
۵. آل عمران/سوره۳، آیه۷۹.    
۶. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۴، ص۸۸.    
۷. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج ۳، ص۱۷۵.    
۸. تفسیر قمی، علی ابن ابراهیم، ج۱، ص۱۲۶.    
۹. الدر المنثور، سیوطی، ج ۲، ص ۳۶۲.    
۱۰. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۴، ص۱۰۹.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «امانت‌داری انبیا».    



جعبه ابزار