امر غیر تبلیغی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دستور به امر کردن
مکلف به مکلف دیگر را
امر غیر تیلیغی گویند.
امر غیر تبلیغی، از اقسام امر غیر مستقیم بوده و به امری گفته می‌شود که در آن، مامور اول، صرفاً رساننده امر مولا به مامور دوم نیست، بلکه
وظیفه دارد از جانب خود، به طور مستقل امر مولا را متوجه مامور دوم نماید؛ به بیان دیگر، صدور امر از ناحیه مامور اول، مطلوب مولا است، چه به صورت طریقی و چه به صورت موضوعی.
برای مثال، در روایتی از
امام باقر (علیه‌السّلام ) آمده است: «مُرُوا صبیانکم بالصلاة اذا کانوا بنی سبع سنین».
در این
حدیث،
امام علیه‌السّلام به پدرها (مامور اول) امر کرده فرزندان هفت ساله خود (مامور دوم) را به خواندن نماز، امر نمایند. در این مثال، صدور امر از جانب پدران چه به صورت طریقی و چه به صورت موضوعی مطلوب مولا است و
غرض فقط
تبلیغ نیست.
با توجه به این که امر غیر تبلیغی، به امر طریقی و امر موضوعی تقسیم می‌شود، به هنگام
شک در طریقی یا موضوعی بودن آن، اصل اولی، طریقی بودن است.
امر تبلیغی.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «امر غیر تبلیغی»
