امر مقید به شرط
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امر مقید به شرط
امر به شیء مقیّد به
شرط خاص است.
گاهی امر به انجام کاری به شرطی مقید می‌گردد؛ برای مثال، در
آیه : ﴿اِنْ کُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا﴾ (مائدة: ۶)، امر به
طهارت ، به حدوث حالت
جنابت مقید شده است؛ به این نوع از امر، «امر مقید به شرط» می‌گویند.
در امر مقید به شرط، این بحث مطرح است که آیا با انتفای
شرط ، امر نیز منتفی می‌شود یا خیر؛ برای مثال، وقتی
مولا تحصیل طهارت (
غسل ) را به جنابت مقید می‌کند، آیا با انتفای جنابت، تحصیل طبیعت طهارت نیز منتفی می‌شود یا خیر. میان اصولیها در این باره اختلاف است.
در کتاب «
معارج الاصول » آمده است: «المسالة التاسعة: الامر المقید بالشرط منتف عند انتفاء الشرط خلافا للقاضی...».
مفهوم شرط .
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله « امر مقید به شرط ».
