• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


انب یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ملامت و سرزنش می‌باشد که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص حاکم شدن نااهلان و ابلهان بر امّت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسّلم) بکار رفته است.


انب به معنای ملامت، سرزنش آمده است.

از این ماده فقط یک کلمه در «نهج البلاغه» می‌باشد، آن حضرت (علیه‌السلام) در نامه‌ی خویش به اهل مصر نوشته است: «و لکنّنی آسی ان یلی امر هذه الامّة سفهاؤها... فلو لا ذلک ما اکثرت تالیبکم و تانیبکم؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۲، نامه۶۱.    
من غصه می‌خورم از این‌که حکومت این امّت در دست ابلهان باشد ... و گرنه به برگشتن از آن‌ها تشویقتان و به پیوستن به آن‌ها ملامتتان نمی‌کردم.» نامه ۶۱، ۴۵۲،

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۲، نامه۶۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انب»، ص۸۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار