• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انسداد2

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



انسداد به بسته بودن راه علم و علمی به احکام شرعی در عصر غیبت اطلاق می‌شود.



«انسداد» در لغت به معنای بسته بودن، مقابل «انفتاح» به معنای باز بودن است و در اصطلاح اصولی ، به معنای بسته بودن راه علم و علمی به احکام شرعی به روی مکلفان در عصر غیبت است؛ به بیان دیگر، راه‌های قطعی و علمی (ظنی معتبر) دست یابی به احکام شرعی، بر مکلفان بسته است.
درباره احکام اعتقادی و اصول عقاید ، هم چون شناخت خداوند و صفات او و شناخت پیامبران علیه‌السّلام، همه علمای اصول معتقد به انفتاح هستند؛ بنابراین، بحث انسداد باب علم و انفتاح آن فقط در مورد احکام شرعی فرعی مطرح است.


درباره انسداد، سه دیدگاه وجود دارد:
۱. انفتاح باب علم به احکام شرعی؛ دیدگاه « سید مرتضی » و پیروان او که به آن‌ها « انفتاحیون حقیقی » می‌گویند این است که نسبت به بیشتر احکام شرعی، باب علم باز است؛
۲. انسداد باب علم و انفتاح باب علمی ؛ دیدگاه مشهور اصولیون این است که باب علمی ( ظن خاص ) باز است و به همین خاطر به بحث از حجیت ظن مطلق نیاز نیست. این گروه را « انفتاحیون حکمی » می‌نامند؛
۳. انسداد باب علم و علمی؛ گروهی از اصولیون متاخر ، هم چون مرحوم « میرزای قمی » و اصحاب او، طرفدار انسداد باب علم و علمی بوده و به حجیت مطلق ظن اعتقاد دارند. این گروه را « انسدادیون حقیقی » می‌نامند.
[۲] نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ص۱۴۳.
[۵] انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۱۸۳.



۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۸۸.    
۲. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ص۱۴۳.
۳. خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۷.    
۴. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۱۶۹.    
۵. انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۱۸۳.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «انسداد».



جعبه ابزار