اهانت به فقیران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رفتار اهانت آمیز با
فقیر نابینا مورد سرزنش
خداوند است.
عبس وتولی(چهره در هم کشید و روی برتافت...) ان جاءه الاعمی(از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود!) وما یدریک لعله یزکی.(تو چه می‌دانی شاید او پاکی و
تقوا پیشه کند،)
این
آیات اجمالا نشان می‌دهد که
خداوند کسی را در آنها مورد عتاب قرار داده به خاطر اینکه فرد یا افراد غنی و ثروتمندی را بر نابینای حق طلبی مقدم داشته است، اما این شخص مورد عتاب کیست؟ در آن اختلاف نظر است: مشهور در میان
مفسران عامه و خاصه این است که عده‌ای از سران
قریش مانند
عتبة بن ربیعه،
ابوجهل،
عباس بن عبد المطلب، و جمعی دیگر، خدمت
پیامبر ص بودند و پیامبر مشغول تبلیغ و
دعوت آنها به سوی
اسلام بود و امید داشت که این سخنان در دل آنها مؤثر شود (و مسلما اگر اینگونه افراد
اسلام را می‌پذیرفتند گروه دیگری را به اسلام می‌کشاندند و هم کارشکنیهای آنها از میان می‌رفت و از هر دو جهت به نفع اسلام بود) در این میان"
عبدالله بن‌ام مکتوم " که مرد نابینا و ظاهرا فقیری بود وارد مجلس شد، و از
پیغمبر صتقاضا کرد آیاتی از
قرآن را برای او بخواند و به او تعلیم دهد، و پیوسته
سخن خود را تکرار می‌کرد و آرام نمی‌گرفت، زیرا دقیقا متوجه نبود که پیامبر ص با چه کسانی مشغول صحبت است.
او آن قدر کلام پیغمبر صرا قطع کرد که حضرت صد ناراحت شد، و آثار ناخشنودی در چهره مبارکش نمایان گشت و در دل گفت: این سران عرب پیش خود می‌گویند پیروان
محمد ص نابینایان و بردگانند، و لذا رو از" عبدالله" برگرداند، و به سخنانش با آن گروه ادامه داد. در این هنگام آیات فوق نازل شد (و در این باره پیامبر ص را مورد عتاب قرار داد) رسول ص بعد از این ماجرا" عبدالله" را پیوسته گرامی می‌داشت، و هنگامی که او را می‌دید می‌فرمود: مرحبا بمن عاتبنی فیه ربی: " مرحبا به کسی که پروردگارم به خاطر او مرا مورد عتاب قرار داد و سپس به او می‌فرمود: " آیا حاجتی داری آن را انجام دهم"؟ و پیامبر ص دو بار او را در غزوات اسلامی در
مدینه جانشین خویش قرار داد
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اهانت به فقیران».
