• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ایه (به فتح الف)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ایه (به کسر الف) از مفردات نهج البلاغه، به معنای زیاد سخن گفتن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) نسبت به تسلط حجاج بن یوسف بر مردم کوفه از این واژه استفاده نموده است.



ایه (به کسر الف) اسم فعل است به معنای زیاد سخن بگو! آن حضرت (علیه‌السلام) راجع به حجاج بن یوسف فرموده است: «اما و اللّه لیسلّطنّ علیکم غلام ثقیف الذّیّال المیّال یاکل خضرتکم و یذیب شحمتکم ایه ابا وذحة؛ به‌خدا قسم حتما بر شما مسلط خواهد شد. غلام قبیله‌ی ثقیف بسیار متکبّر و ستمگر، تازه‌های شما را می‌خورد و پپهایتان را ذوب می‌کند، بسیار بگو (هر چه می‌خواهی بکن) ‌ای پدر خنفساء (سوسک). »


این لفظ فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۴، خطبه۱۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اَیه»، ص۱۰۶.    






جعبه ابزار