بارداری در قرآن (خام)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بارداری ،
آبستنی و جنین داریِ جنس ماده است.
این
واژه اسم مصدر از «بارداشتن» به معنای حاملگی و جنین داری است
و در
اصطلاح دقیق پزشکی، حمل جنینِ در حال تکامل در
رحم مادر است که از زمان
لقاح و شکل‌گیری تخم تا
تولد جنین ادامه دارد
و با
آثار و علایم ویژه‌ای همراه است.
بارداری در قرآن با واژه‌هایی چون «
حمل » و مشتقات آن
و تعابیری دیگر، از جمله: «ما‌فی‌بَطنی»،
«ما خَلَقَ اللّهُ فی اَرحامِهِنَّ»
مطرح شده است.
در این آیات ضمن اشاره به
بارداری حیوانات ، بیشتر از
بارداری انسان سخن به میان آمده و از جمله به شیوه‌ها و موانع بارداری، ویژگیهای بارداری و شماری از
احکام فقهی مرتبط با آن اشاره شده است.
از جمله حکمتهای طرح موضوعات طبیعی در
قرآن کریم ، جلب توجه
انسان به امور
ماورای طبیعی و سرچشمه
آفرینش است. در
آیات متعددی که از بارداری سخن به میان آمده، منشأ
خلقت جهان اوصاف الهی همچون
علم و
قدرت خداوند یادآوری شده است. در برخی آیات، بر
علم خداوند به آنچه در رحم مادران وجود دارد و نیز
زمان وضع حمل تأکید شده است: «اَللّهُ یَعلَمُ ما تَحمِلُ کُلُّ‌اُنثی وما تَغیضُ الاَرحامُ وما تَزدادُ و کُلُّ شَیء عِندَهُ بِمِقدار علِمُ الغَیبِ والشَّهدَةِ...»،
«... و یَعلَمُ ما فِی الاَرحامِ... اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ خَبیر»،
«وما تَحمِلُ مِن اُنثی ولا تَضَعُ اِلاّ بِعِلمِهِ... اِنَّ ذلِکَ عَلَی اللّهِ یَسیر».
در آیاتی دیگر، ضمن اشاره به فرآیند شکل‌گیری و
رشد جنین و بارداری انسان،
قدرت الهی یادآوری شده و بارداری نشانه‌ای بر حقانیت
معاد و
رستاخیز انسان در
قیامت خوانده شده است:
«یاَیُّهَا النّاسُ اِن کُنتُم فی رَیب مِنَ البَعثِ فَاِنّا خَلَقنکُم مِن تُراب ثُمَّ مِن نُطفَة ثُمَّ... ونُقِرُّ فِی الاَرحامِ ما نَشاءُ اِلی اَجَل مُسَمًّی... ذلِکَ بِاَنَّ اللّهَ هُوَ الحَقُّ واَنَّهُ یُحیِ المَوتی و اَنَّهُ عَلی کُلِّ شَیء قَدیر»،
«هُوَ الَّذی یُصَوِّرُکُم فِی‌الاَرحامِ کَیفَ یَشاءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ العَزیزُ الحَکیم».
دائرة‌المعارف قرآن کریم، مقاله باردارى.
