برکات بن حسن بن عجلان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برکات بن حسن بن عَجْلان، از هفتمین نسلِ قَتادة بن ادریس، پایه گذار آخرین
سلسله شریفان می‌باشد.
هنوز کودک بود که پدرش او را در حکمرانی، که چند تن از عموزادگان بر سر آن منازعه داشتند، شریک خود کرد. در ۸۲۱،
پدر به سبب کهولت از کار کناره گرفت، هر چند تا ۸۲۹ حیات داشت. بَرْسْبای، یکی از ممالیک
مصر که زمام امور
مکّه را به دست گرفته بود، برکات را در این سمت ابقا کرد و او، با وجود مخالفت برادران، تا ۸۴۵ حکمرانی کرد؛ سپس دیگر اعضای خاندان او را از
حکومت برکنار کردند. اما در سال‌های آخر عمر خود دوباره
قدرت را به دست گرفت. در دوران حکمرانی برکات، چَقْمَق سلطان مصر، «ناظر» ی بر
حرمین شریفین گماشت و پادگانی مرکب از پنجاه سوار در مکّه مستقر کرد.در این روزگار، همزمان با افزایش تسلط مصریان بر
دریای سرخ، تجارتِ هندیان رونق گرفت و بر عده حاجیانِ هندی نیز افزوده شد. برکات در ۸۵۱ به
قاهره سفر کرد.جانشین او فرزندش، محمد، بود.
(۱) احمد زینی دَحلان، خلاصة الکلام، قاهره ۱۳۰۵؛
(۲) احمد سِباعی، تاریخ مکّه، قاهره ۱۳۷۲؛
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «برکات بن حسن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۵/۱۹.
