• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بصیر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بصیربه معنای بینا می باشد و در قرآن بارها این صفت به خدا نسبت داده شده است.



از صفات ثبوتی مشهور خداوند است که قرآن کریم افزون بر پنجاه بار به صراحت از آن یاد کرده است.


بینایی خداوند به واسطه اندام بینایی نیست؛ بلکه به صفت علم الهی است. بنابراین، بصیر یعنی دانا به آنچه دیدنی است.
[۱] تلخیص المحصّل، ص۲۸۷-۲۸۸.
خداوند نه تنها دیدنی‏های آشکار را می‏بیند، بلکه دیدنی‏های پنهان نیز از بینایی او بیرون نیستند.
[۲] علم الیقین، ج۱، ص۱۲۰.



این صفت خداوند، تأثیری ژرف بر بندگان دارد. اگر بنده‏ای بداند که خداوند در همه حال او را می‏بیند، در برابر گناهان و زشتی‏ها خویشتنداری می‏کند و می‏کوشد تا ظاهر و باطن خویش را از آنچه در دیده الهی ناخوش است، بپیراید.


بنده‏ای را نیز که به این مقام می‏رسد، «بصیر» می‏نامند. از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل است که خدا را چونان بندگی کنید که گویی او را می‏بینید و اگر شما او را نمی‏بینید، او شما را می‏بیند
[۳] وسائل الشّیعة، ج۴، ص۶۷۸.    
[۴] علم الیقین، ج۱، ص۱۲۰.


 
۱. ↑ تلخیص المحصّل، ص۲۸۷-۲۸۸.
۲. ↑ علم الیقین، ج۱، ص۱۲۰.
۳. ↑ وسائل الشّیعة، ج۴، ص۶۷۸.    
۴. ↑ علم الیقین، ج۱، ص۱۲۰.



کتاب فرهنگ شیعه، تالیف جمعی از نویسندگان، صفحه۱۶۰.



جعبه ابزار